گوئی خبر هست بلی یکخبر است آن یک خبر از هزار پر بار تر استگوید که طلیعه و رود سحر است او در راه است گر چه ره پر خطر است
روزی آید که روز روزان باشد رخساره دلبران فروزان باشددر مجمر مهر عود سوزان باشد وین دود نه از کتاب سوزان باشد
آن چشمه ی جوشنده چو در کار آید بس میوه ی نوباوه ببار آرایدآن نیست که هر حریف دلدار آید باید که گرانترین خریدار آید
باشد که از یک سوی ندائی برسد ناگاه کجا ز ناکجائی برسدبنشین بسر راه که رائی برسد شاید که ز ره صدای پائی برسد
افسانه بگو بهار افسانه بگو شب میگذرد ز صبح جانانه بگوبی برگی پائیز به انگور ببخش وز باده ی گلرنگ بهارانه بگو
کی گفت عروس ملک نازا باشد زیبائیش از بهر تماشا باشدفردا که بساط حجله بر پا باشد بینی که بهر کار مهیا باشد
هر باغ که در کنار دریا باشد از زائر تشنه لب پذیرا باشداین زائر تشنه گر شکیبا باشد زودا که کلید باغ پیدا باشد